Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Excitare fluctus in simpulo

  • 1 Excitāre fluctus in simpulo

    Поднять бурю в стакане воды (букв. в ковше), т. е. поднять шум из-за пустяков.
    Латинская поговорка, засвидетельствованная у Цицерона, "О законах", III, 16, 36: Et avus quidem noster singulari virtute in hoc municipio quoad vixit restitit M. Gratidio, cujus in matrimonip sororem aviam nostram habebat, ferenti legem tabellariam. Excitabat enim fluctus in simpulo ut dicitur Gratidius, quos post filius ejus Marius in Aegaeo excitavit mari. "И наш [ Цицерон обращается здесь к своему брату Квинту. - авт. ] дед всю жизнь с выдающейся доблестью выступал в своем муниципии против проводившего закон о тайном голосовании М. Гратидия, на сестре которого, нашей бабке, был женат. Гратидий поднимал, как говорится, бурю в черпалке, такую же, какую впоследствии его сын Марий [ Получивший это имя по усыновлению (предположительно - братом знаменитого Мария). - авт. ] поднимал на Эгейском море".

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Excitāre fluctus in simpulo

  • 2 fluctus

    fluctŭs, ūs, m. [st2]1 [-] lame, vague, flot, houle. [st2]2 [-] mer; eau de mer. [st2]3 [-] agitation, trouble, orage, péril.    - excitatis fluctibus, Cic.: au milieu de l'agitation des vagues.    - fluctibus sese committere maluit, Cic.: il aima mieux braver la mer en furie.    - excitare fluctus in simpulo, Cic. Leg. 3, 16, 36: soulever une tempête dans un verre d'eau.    - fluctus civiles, Nep.: troubles civils.    - irarum fluctus, Lucr.: flots de la fureur.    - fluctus curarum, Lucr.: trouble des soucis.    - fluctus belli, Lucr.: périls de la guerre.    - fluctus rerum, Hor.: tempêtes politiques.
    * * *
    fluctŭs, ūs, m. [st2]1 [-] lame, vague, flot, houle. [st2]2 [-] mer; eau de mer. [st2]3 [-] agitation, trouble, orage, péril.    - excitatis fluctibus, Cic.: au milieu de l'agitation des vagues.    - fluctibus sese committere maluit, Cic.: il aima mieux braver la mer en furie.    - excitare fluctus in simpulo, Cic. Leg. 3, 16, 36: soulever une tempête dans un verre d'eau.    - fluctus civiles, Nep.: troubles civils.    - irarum fluctus, Lucr.: flots de la fureur.    - fluctus curarum, Lucr.: trouble des soucis.    - fluctus belli, Lucr.: périls de la guerre.    - fluctus rerum, Hor.: tempêtes politiques.
    * * *
        Fluctus, huius fluctus. Cic. Une vague, Un flot.
    \
        Variis fluctibus agi. Seneca. Estre agité et tormenté de, etc.
    \
        Immodicis fluctibus canent aequora. Ouidius. La mer est blanche de, etc.
    \
        Ad fluctum declamabat Demosthenes. Cic. Aupres du flot.
    \
        Ferre fluctum. Cic. Endurer.
    \
        Insanos curarum comprime fluctus. Sil. Agitations et perturbations.
    \
        Fluctus fortunae. Plin. L'impetuosité.

    Dictionarium latinogallicum > fluctus

  • 3 fluctus

    fluctus, ūs (ante-class. form of the gen. sing. fluctuis, Varr. and Nigid. ap. Gell. 4, 16, 1; nom. plur. flucti, Pac. and Att. ap. Non. 488, 12), m. [fluo; cf. fluctio], the peculiar motion of fluids, a flowing, waving.
    I.
    In abstr. (rare; cf.:

    unda, fluentum): jactetur aquae fluctu quoque terra vacillans,

    Lucr. 6, 554 sq. —Of the flowing motion of the magnetic fluid (v. aestus):

    Cogitur offensare pulsareque fluctu Ferrea texta suo,

    Lucr. 6, 1053.—In mal. part., Lucr. 4, 1271; cf. fluctuo, I. a fin.
    II.
    Transf., a flow, flood. —In concr., a wave, billow, surge, esp. of the sea (the predom. signif. of the word in prose and poetry; esp. freq. in the plur.).
    (α).
    Sing.: fons aquae dulcis, qui fluctu totus operiretur, nisi, etc., the flood, i. e. high tide, Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118: alia fluctus differt, dissipat visceratim membra, Maria salsa spumant sanguine, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 144 ed. Vahl.):

    ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,

    Plaut. Rud. 1, 2, 76; 82:

    fluctum a saxo frangi,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus uti... volutus Ad terras immane sonat per saxa,

    Verg. G. 3, 237:

    ad fluctum aiunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere,

    to the waves, Cic. Fin. 5, 2, 5.—
    (β).
    Plur.: indu mari magno fluctus extollere certant, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ed. Vahl.): mulserat huc navim compulsam fluctibus pontus, id. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 257 ed. Vahl.):

    excitatis maximis fluctibus,

    Cic. Rep. 1, 6:

    (insulae) fluctibus cinctae,

    id. ib. 2, 4; cf.:

    Massilia, quae cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus alluitur,

    id. Fl. 26, 63:

    sese fluctibus committere,

    id. Verr. 2, 2, 37, § 91:

    sedatis fluctibus,

    id. Inv. 2, 51, 154:

    puppes ad magnitudinem fluctuum tempestatumque accommodatae,

    Caes. B. G. 3, 13, 3:

    in fluctibus consistere,

    id. ib. 4, 24, 2:

    fluctibus compleri,

    id. ib. 4, 28 fin.:

    luctantem Icariis fluctibus Africum Mercator metuens,

    Hor. C. 1, 1, 15:

    o navis, referent in mare te novi Fluctus,

    id. ib. 1, 14, 2:

    mulcere fluctus et tollere vento,

    Verg. A. 1, 66:

    procella... fluctus ad sidera tollit,

    id. ib. 1, 103:

    revomere salsos fluctus pectore,

    id. ib. 5, 182.—Prov.: excitare fluctus in simpulo, to raise a tempest in a tea-pot, i. e. to make much ado about nothing, Cic. Leg. 3, 16, 36.—
    2.
    Poet. transf., a stream of odors:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    Lucr. 4, 675.—And of a stream of fire:

    atro volvens incendia fluctu,

    Val. Fl. 7, 572.—
    B.
    Trop., like tempestas and unda, and our waves or billows, for turbulence, commotion, disturbance:

    qui in hac tempestate populi jactemur et fluctibus,

    Cic. Planc. 4, 11; cf.

    contionum,

    id. Mil. 2, 5:

    rerum Fluctibus in mediis,

    Hor. Ep. 2, 2, 85; cf. also Lucr. 5, 11:

    hoc omne tempus post consulatum objecimus iis fluctibus, qui per nos a communi peste depulsi, in nosmet ipsos redundarunt,

    Cic. de Or. 1, 1, 3; id. Att. 8, 3, 5:

    fluctus civiles,

    Nep. Att. 6:

    capere irarum fluctus in pectore,

    Lucr. 3, 298; so,

    irarum,

    id. 6, 74; Verg. A. 12, 831; Val. Max. 9, 3 init.:

    tristes curarum,

    Lucr. 6, 34:

    belli,

    id. 5, 1290.

    Lewis & Short latin dictionary > fluctus

  • 4 fluctus

        fluctus ūs, m    [FLV-], a flood, flow, tide, wave, billow, surge: maximi: sese fluctibus committere. puppes ad magnitudinem fluctuum accommodatae, Cs.: Luctans fluctibus Africus, H.: mulcere fluctūs, V.: revomere salsos fluctūs pectore, V.: qui (fons) fluctu totus operiretur, nisi, etc.: Fluctus ut volutus Ad terras sonat, V.: ad fluctum declamare, to the waves.—Prov.: excitare fluctūs in simpulo, a tempest in a tea-pot.—Fig., turbulence, commotion, disturbance: in hac tempestate populi iactemur et fluctibus: rerum Fluctibus in mediis, H.: fluctūs civiles, N.: irarum fluctūs, V.
    * * *
    wave; disorder; flood, flow, tide, billow, surge; turbulence, commotion

    Latin-English dictionary > fluctus

  • 5 fluctus

    1. flūctus, ūs, m. (fluo, vom alten Supinum flūctum), das Strömen, Wogen, die Strömung, I) eig.: aquae, Lucr.: vom Strömen des magnet. Fluidums, Lucr. – übtr. im obszön. Sinne, die Renkung, Plur. bei Arnob. 5, 44. – II) meton., die Strömung = die hochgehende Welle, die Woge, bes. die Meereswoge, die Flut, α) Sing.: fluctu (maris) allui, Liv.: fluctu operiri, Cic.: ad fluctum declamare, Cic.: iam medio apparet fluctu Zacynthos, mitten auf dem Meere, Verg. – varius f. odorum, Strömung, Lucr.: atro volvens incendia fluctu (Strom), Val. Flacc.: tortos in fluctum ponere crines, wellenförmig, Manil. – β) Plur.: fractis iam et novissimis fluctibus leviter allui, Plin. ep.: fluctibus compleri, Caes.: fluctus sedare, Cic.: fluctus frangere, Sen.: ire per longos fluctus, das weite Meer, Hor. – sprichw., excitare fluctus in simpulo, viel Lärm um nichts machen, Cic. de legg. 3, 36. – im Bilde, die Wogen, Fluten, der Strudel = Unruhe, Ungemach usw. des Lebens, bes. des öffentl., emergere e fluctibus servitutis, Cic.: iactari populi fluctibus, auf den unruhigen Wogen des Volkslebens sich umhertreiben, Cic.; vgl. se civilibus fluctibus (den unruhigen Wogen, den Stürmen des politischen Lebens) committere, Nep.: f. contionum, stürmische V., Cic. – u. der Leidenschaften, irarum, Verg. – Archaist. Genet. fluctuis, Varro bei Gell. 4, 16, 1; vgl.
    ————
    Charis. 143, 12: Nom. Plur. flucti, Pacuv. tr. 77. Acc. tr. 33 u. 633. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 283.
    ————————
    2. flūctus, s. fluxus .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fluctus

  • 6 fluctus

    I flūctus, ūs m. [ fluo ]
    1) течение, волнение ( aquae Lcr)
    2) морской вал, волна (maximi fluctūs excitantur C; fluctūs extollĕre Cs)
    3) текучесть, нетвёрдость, шаткость, непостоянство (f. rerum H; f. et tempestas populi C)
    4) волнение, смятение, буря (f. civles Nep; f. contionum C)
    II flūctus, a, um арх. T (v. l.) = fluxus I

    Латинско-русский словарь > fluctus

  • 7 fluctus [1]

    1. flūctus, ūs, m. (fluo, vom alten Supinum flūctum), das Strömen, Wogen, die Strömung, I) eig.: aquae, Lucr.: vom Strömen des magnet. Fluidums, Lucr. – übtr. im obszön. Sinne, die Renkung, Plur. bei Arnob. 5, 44. – II) meton., die Strömung = die hochgehende Welle, die Woge, bes. die Meereswoge, die Flut, α) Sing.: fluctu (maris) allui, Liv.: fluctu operiri, Cic.: ad fluctum declamare, Cic.: iam medio apparet fluctu Zacynthos, mitten auf dem Meere, Verg. – varius f. odorum, Strömung, Lucr.: atro volvens incendia fluctu (Strom), Val. Flacc.: tortos in fluctum ponere crines, wellenförmig, Manil. – β) Plur.: fractis iam et novissimis fluctibus leviter allui, Plin. ep.: fluctibus compleri, Caes.: fluctus sedare, Cic.: fluctus frangere, Sen.: ire per longos fluctus, das weite Meer, Hor. – sprichw., excitare fluctus in simpulo, viel Lärm um nichts machen, Cic. de legg. 3, 36. – im Bilde, die Wogen, Fluten, der Strudel = Unruhe, Ungemach usw. des Lebens, bes. des öffentl., emergere e fluctibus servitutis, Cic.: iactari populi fluctibus, auf den unruhigen Wogen des Volkslebens sich umhertreiben, Cic.; vgl. se civilibus fluctibus (den unruhigen Wogen, den Stürmen des politischen Lebens) committere, Nep.: f. contionum, stürmische V., Cic. – u. der Leidenschaften, irarum, Verg. – / Archaist. Genet. fluctuis, Varro bei Gell. 4, 16, 1; vgl. Charis. 143, 12: Nom. Plur. flucti, Pacuv. tr. 77. Acc. tr. 33 u. 633. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 283.

    lateinisch-deutsches > fluctus [1]

  • 8 simpulum

    Латинско-русский словарь > simpulum

  • 9 Поднять бурю в ковше

    букв. = Поднять бурю в стакане воды т. е. поднять шум из-за пустяков

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Поднять бурю в ковше

  • 10 simpulum

    simpulum, ī, n., ein rundes Schälchen mit einem langen Stiele, um bei Opfern den Wein damit aus dem Mischkessel (crater) in die Opferschale (simpuvium) zu gießen, die Schöpfkelle, der Schöpflöffel (vgl. Varro LL. 5, 124. Paul. ex Fest. 337, 10), Plin. 35, 158 D. Apul. apol. 18. p. 27, 3 K. – Sprichw., excitare fluctus in simpulo, viel Lärm um nichts machen, Cic. de legg. 3, 36.

    lateinisch-deutsches > simpulum

  • 11 simpulum

    simpulum, ī, n., ein rundes Schälchen mit einem langen Stiele, um bei Opfern den Wein damit aus dem Mischkessel (crater) in die Opferschale (simpuvium) zu gießen, die Schöpfkelle, der Schöpflöffel (vgl. Varro LL. 5, 124. Paul. ex Fest. 337, 10), Plin. 35, 158 D. Apul. apol. 18. p. 27, 3 K. – Sprichw., excitare fluctus in simpulo, viel Lärm um nichts machen, Cic. de legg. 3, 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > simpulum

  • 12 simpulum

    simpŭlum, i, n. [sim-; root sam-; cf.: simul, simplex, and pul-; cf. Gr. polus, plenus; v. Corss. Ausspr. 2, 74], a small ladle: simpulum vas parvulum non dissimile cyatho, quo vinum in sacrificiis libabatur;

    unde et mulieres rebus divinis deditae simpulatrices dicuntur,

    Fest. p. 337 Müll.; cf. Varr. L. L. 5, § 124 ib.; App. Mag. p. 285, and v. Becker, Gallus, 2, p. 280;

    3, p. 221 (2d edit.).—Prov.: excitare fluctus in simpulo,

    i. e. to make much ado about nothing, to raise a tempest in a teapot, Cic. Leg. 3, 16, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > simpulum

См. также в других словарях:

  • Excitare fluctus im simpulo. — См. Буря в стакане воды …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • буря в стакане воды — Ср. Кто через двадцать, тридцать лет будет помнить о всех этих бурях в стакане воды и о моем имени с тенью или без тени. Тургенев. Заметки по поводу „Отцов и детей и нареканий на него. Ср. Счастье, дорого доставшееся, дорого и ценится. Я высоко… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • Буря в стакане воды — Буря въ стаканѣ воды. Ср. Кто черезъ двадцать, тридцать лѣтъ будетъ помнить о всѣхъ этихъ буряхъ въ стаканѣ воды и о моемъ имени съ тѣнью или безъ тѣни. Тургеневъ. Замѣтки по поводу „Отцовъ и Дѣтей“ и нареканій на него. Ср. Счастье дорого… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Буря в стакане воды — С французского: С est une tempete dans un verre d eau. Как указывает французский писатель Оноре де Бальзак в своем романе «Турский священник» (1832), авторство этих слов принадлежит, французскому писателю, философу и просветителю Шарлю Монтескье… …   Словарь крылатых слов и выражений

  • Буря в стакане (выражение) — У этого термина существуют и другие значения, см. Буря в стакане. «Буря в стакане воды» или просто «Буря в стакане»  выражение, обозначающее шум, переполох, большое волнение, поднятые по слишком незначительному поводу. Синоним: «из мухи… …   Википедия

  • Список латинских фраз — В Викицитатнике есть страница по теме Латинские пословицы Во многих языках мира, в том числе в …   Википедия

  • Sturm im Wasserglas —   Dieser Ausdruck als Umschreibung für eine große Aufregung um eine ganz nichtige Sache wurde besonders durch eine Komödie des Schriftstellers Bruno Frank (1887 1945) verbreitet, die diesen Titel trägt. Die Formulierung selbst jedoch wird dem… …   Universal-Lexikon

  • буря в стакане воды — ирон. большой шум, спор, сильное волнение по незначительному поводу, по пустякам, не стоящим внимания. Фразеологизм считают калькой с французского. Фраза принадлежит (по словам О. Бальзака в его романе “Турский священник”, 1832) французскому… …   Справочник по фразеологии

  • Sturm — 1. Der Sturm bläst das Feuer aus oder facht es an. Dän.: Stormvind enten udslukken ilden, eller gjør den alt for stor. (Prov. dan., 532.) 2. Der Sturm bricht mehr Aeste als Halme. – Altmann V, 86. 3. Der Sturm schadet den Stoppeln weniger als dem …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Liste lateinischer Phrasen/F — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Fluctuat nec mergitur — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»